Malik meets Jan Fabre in Florence

Onze laatste dagen onder de Italiaanse zon gaan in. We hadden hier weer de tijd van ons leven met ons gezinnetje en een stel vrienden. Er werd gelachen, geaperitiefd, gesmuld, gezwommen, geluierd, gesport, …  De naaispullen en de naaimachine kwamen ook mee. Op IG zag je al hoe er een idyllisch atelier gecreëerd werd.

Vorige week planden we een uitstapje naar Florence – Firenze. Er was een Malik -shirt in de maak voor de zoon. Ik hoopte van hem ’s ochtends nog volledig af te kunnen werken voor vertrek, maar die deadline werd net niet gehaald. Het omzomen schoot erbij in. De zoon maalde er niet om en trok zijn shirt zo aan.

Nog tot 2 oktober loopt in Firenze een tentoonstelling van onze Belgische kunstenaar Jan Fabre met de titel “spiritual gards”. Doordat de kinderen zijn kunstwerk met de kever kennen van op het Ladeuzeplein in Leuven, wisten we hun interesse te prikkelen. Ze waren al lang blij dat er deze keer geen kerk op het programma stond. 🙂

We parkeerden aan het station en wandelden over mooie pleintjes en drukke straatjes langs de Ponte Vecchio richting Forte Belevedere. Het laatste stukje was een klim om u tegen te zeggen. Werk voor de betere berggeit zeg maar.

Het uitzicht dat we hadden vanop het Fort was adembenemend!!! Fabres kunstwerken schitterden onder de brandende zon. Ook de kids ontdekten geboeid de verschillende opstellingen. Wie een bezoek aan Firenze plant, moet absoluut zelf eens gaan kijken want het is echt de moeite!!

Gebruikte materialen: grijze tricot met zwarte robots van bij Madeline, de stoffenmadam – boordjes uit de foute kant van de stof

Gebruikt patroon: Malik-shirt uit La Maison Victor, editie 3 – mei/juni 2015

Afgelopen jaar bezochten we de stad ook al eens. Dat was van voor de blog. Toen droeg de zoon eveneens een Malik-shirt, zij het dan in een kleinere maat.

Het stofje dat toen gebruikt werd, kocht ik bij Mon Depot en was er eentje van Baba Babywaer.

Ik heb er nog een lap van liggen waar deze zomer nog eenzelfde Malik uit zal gemaakt worden want deze is nu echt wel heel klein geworden. Wat dan nog rest, is nog groot genoeg voor een hemdje of polo, maar dat stukje gaan we voorlopig nog even koesteren. Net zoals we ook alle mooie momenten van deze vakantie nog lang zullen koesteren.